مقایسه تاثیر دو روش قنداق کردن و ساکاروز خوراکی بر میزان درد ناشی از تعبیه لوله بینی- معدی درنوزادان نارس: کارآزمایی بالینی طرح متقاطع

مقدمه: نوزادان نارس در حین مراقبت و درمان تحت مداخلات دردناک زیادی قرار می گیرند و پرستاران می بایست با استفاده از روش های غیر دارویی بدون خطر، از عوارض کوتاه و بلند مدت ناشی از درد پیشگیری نمایند، لذااین مطالعه به منظور تعیین تاثیر قنداق کردن بر درد ناشی از جایگذاری لوله بینی ـ معدی در نوزادان نارس انجام گرفت. روش کار: این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی از نوع طرح متقاطع است. 57 نوزاد نارس با سن 34 – 28 هفته حاملگی به روش نمونه گیری آسان انتخاب و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند. پژوهشگر کلیه نوزادان حائز شرایط را، بعد از گرفتن رضایت آگاهانه کتبی از والدین سه بار تحت پروسیجر جایگذاری لوله بینی – معدی با سه روش روتین، قنداق کردن و ساکاروز خوراکی قرار خواهد داد وبسته به اینکه به صورت تصادفی در کدام یک از گروههای تعریف شده قرار بگیرد ترتیب سه روش متفاوت بود. در هر سه گروه درد نوزاد در فواصل زمانی دو دقیقه قبل، حین و پنج دقیقه بعد از جایگذاری لوله بینی ـ معدی با استفاده از ابزار pipp اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد قنداق کردن و ساکارز خوراکی باعث کاهش پاسخ به درد نوزاد حین جایگذاری لوله بینی ـ معدی می شود (001/.>p)، اما تفاوت این دو اقدام از لحاظ آماری معنی دار نمی باشد. بحث:از آنجاییکه یافته های این مطالعه نشان داد قنداق کردن و ساکارز خوراکی بر درد ناشی از جایگذاری لوله بینی ـ معدی موثر است، لذا توصیه می شود پرستاران آن را به عنوان مداخله ای موثر در کاهش درد نوزادان بکار ببرند.